Nasz język w epoce kamienia

Padre

j. angielski – kapelan

j. asturyjski – ojciec

j. hiszpański – ojciec, rodzic, ksiądz

j. portugalski – kapłan, ojciec

j. włoski – ojciec, rodzic, twórca, sprawca

etymologia łacińska – pater – ojciec; zakonnik mający święcenia kapłańskie

łacińskie – pater pochodzi od łacińskiego patronus (rzekomo łacińskiego, bo końcówka wskazuje na grekę)

Patron

https://pl.m.wiktionary.org/wiki/patron

j. polski – opiekun; w dawnym prawie polskim zastępca procesowy, adwokat (mecenas to też opiekun); szef pułku w armii Imperium Rosyjskiego; nabój historycznej broni; szablon wykonany z tektury, metalu, drewna

wyrazy bliskoznaczne: patronować, patrol

j. angielski – stały klient; gość w hotelu, restauracji; mecenas sztuki

j. czeski, j. francuski, j. hiszpański, j. włoski – opiekun

j. norweski – nabój

j. szwedzki – nabój, ładunek, wkład; właściciel ziemski, ziemianin, gospodarz; opiekun

etymologia łacińska – patronus

Patria

https://pl.m.wiktionary.org/wiki/patria

j. polski – ojczyzna, kraj rodzinny

wyraz ten w j. polskim był w powszechnym użyciu aż do końca XVI w. kiedy to wyparł go wyraz ojczyzna

wyrazy pokrewne: patriotyzm, patriotyczny, patriotycznie, patriota, patriotka, patriarcha, Patria, Patrya

j. hiszpański – ojczyzna

j. łaciński – ojczyzna, kraj ojczysty

j. włoski – ojczyzna, miasto rodzinne

etymologia łacińska – patria

Nazwy miejscowe:

Patria, Patrya – szczyt w paśmie Lubomira i Łysiny Beskidzie Wyspowym

Patria – szczyt w paśmie Brańsko we wschodniej Słowacji

Patria – szczyt w Górach Lubowelskich na Słowacji

Patra, Patros – miasto w Grecji; Peloponez, Grecja Zachodnia, region Achaja, gmina Petros, nad Zat. Patraską

Petra (Jordania) – ruiny wykutego w skale miasta Nabatejczyków

petrus (łac.) – kamień, fragment skały

etymologia – greckie – petra – skała

petros (grec.) – kamień, fragment skały

Patroszyć

patro, patra – to kamień, skała, ojciec

szyć – to nie tylko łączyć, ale i przebijać

igła najpierw przebija materiał

szyje z łuku

przeszył go mieczem/strzałą

przeszył go na wylot

przeszył go strach

patroszyć – to szyć/przebijać kamieniem

Dawno, dawno temu, epoce kamienia (mezolicie, paleolicie (grec. litos – kamień)) ludzie sporządzali narzędzia z kamienia, kości, ości, poroży i drewna. Szczególnie poszukiwanymi rodzajami kamieni były krzemień i obsydian, ponieważ są łatwe w obróbce i ostre. Dlatego świetnie nadawały się do patroszenia upolowanej zwierzyny. Gdzie są kopalnie krzemienia i obsydianu? Przede wszystkim w Górach Świętokrzyskich. W Krzemionkach Opatowskich odkryto kopalnie krzemienia, które eksploatowano w czasie ok. 3900 – 1600 lat p.n.e. Znajdowały się tu warsztaty produkujące z krzemienia siekiery i noże, sprzedawane w całej Europie. Takie kopalnie i warsztaty w Górach Świętokrzyskich powstawały już 5000 lat p.n.e. Inne miejscowości to: Świeciechów, Tomaszów i Ożarów.

Drugim takim ośrodkiem są Góry Kaczawskie (polska kraina wygasłych wulkanów). Tam wydobywano obsydian i przetwarzano go, również od ok. 5000 lat p.n.e.

Inne kopalnie krzemienia w Europie z tego czasu, to: Włochy (np. Defensola), Hiszpania (Casa Montero), Anglia (Grimes Graves, Chuch Hill, Cissubry i in.), Belgia (Spiennes), Holandia (Rijckholt – St. Geertruid), Francja (Jablines), Dania (Hov), Białoruś (Krasne Sioło).

Nowożytna lingwistyka uważa, że rdzeń PTR – patro, patra, patria pochodzi z łaciny. Nam j.w. wyszło, że z greki. Ale czy na pewno z greki? Słowo patroszyć przeczy temu. Przeczy temu też określenie patron – nabój.

Co było pierwszym nabojem?

Kamień rzucany ręką. Potem kamień miotany z procy. Następnie strzała wypuszczana z łuku. Z czego robiono groty strzał (grot – grota)? Z kamienia (krzemień, obsydian) lub kości.

Patronować

patro – kamień

wać – słowo (zachowało się w sanskrycie watti – słowo)

patronować – to kamienne słowo

patronować – to przewodzić

A co ma przywódca?

ostatnie, czyli kamienne słowo

patron, to nie tylko skała, ale i opiekun

padre (ojciec) i patron (opiekun, kamień, skała) mają ten sam źródłosłów

Co wspólnego ma ojciec, opiekun i skała, kamień?

petros, petrus tłumaczy się też jako opoka

opoka to skała, ale i fundament

fundamenty wykonywano niegdyś z kamienia

słowo skała w dawnym j. polskim też było wieloznaczne, tak, jak dzisiejsze opoka

ojciec to opoka, fundament rodziny

Parta u m.in. Słowaków, Chorwatów i Łużyczan to kobiece nakrycie głowy, coś w rodzaju korony, diademu. Jest to symbol patronki, opoki, fundamentu rodziny, bo u Słowian była nim również kobieta.

Jak widać te pojęcia i skojarzenia, na podstawie, których je tworzono, powstały w głowie człowieka z epoki kamienia. Jak wyglądał jego świat? W jego świecie najtrwalsze, niezmienne były kamienie i skały. Wszystko dookoła się zmieniało wraz ze zmieniającymi się porami roku, dojrzewaniem, wzrostem, starzeniem. Puszcza inaczej wyglądała wiosną, inaczej latem, inaczej jesienią, inaczej zimą. Człowiek w ciągu swojego kilkudziesięcioletniego życia widział, jak kiełkuje mały dąbek, wzrasta wraz z upływem lat, aby w końcu przemienić się w rozłożyste drzewo. Obserwował, jak ludzie rodzą się, rosną, dojrzewają, starzeją się i umierają. Rzeka wiosną, przy roztopach rozlewała szeroko swe koryto. Potem je zwężała. Czasem nawet bardzo, jeśli było suche lato. Jeśli zaś było ulewne, wylewała z brzegów. Zimą pokrywała ją kra. Wszystko dookoła ulegało przemianom w nieustającym cyklu życia i śmierci. Tylko kamień, jak stał, tak stał, niezmienny. Dlatego to on dla człowieka prehistorycznego punktem odniesienia.

lata – roki odmierzano kamieniami (rock)

rok (przedział czasu) – rock (kamień)

Czas jest kamienny, nieubłagany, niewzruszony.

I skałę, i czas możesz sobie błagać, prosić, to nic nie da. Nic nie zmieni. Możesz się siłować ze skałą. To ty się zasapiesz. Ona nie drgnie na milimetr. Możesz się próbować ścigać z czasem. To nic nie da. Nic nie zmieni. To ty się zasapiesz. Czas będzie płynął w swoim rytmie, w swoim tempie, niewzruszony, nieubłagany, jak głaz. Stąd skojarzenie czasu z kamieniem.

Patroszyć, patron, patronować, to nie są łacińskie, ani greckie słowa, tylko słowiańskie. Stąd wniosek, że sam rdzeń PTR oraz słowa: patra, patro, patria nie są greckiego, ani łacińskiego pochodzenia.

Dlaczego nowożytna lingwistyka (jak również historia oraz archeologia) są zakłamane, wyjaśniałam pokrótce tutaj, ale jak to się stało, że w łacinie i grece są słowa pochodzenia słowiańskiego? Cóż, to długa, zawiła, ale i ciekawa historia.

Dragomira